Theaflavins (TFS)ITearubiginy (TRS)są dwiema odrębnymi grupami związków polifenolowych występujących w czarnej herbaty, każda z unikalnymi składami i właściwościami. Zrozumienie różnic między tymi związkami jest niezbędne do zrozumienia ich indywidualnego wkładu w cechy i korzyści zdrowotne czarnej herbaty. Artykuł ten ma na celu kompleksowe badanie różnic między teaflawinami i tearubiginami, poparte dowodami z odpowiednich badań.
Teaflawiny i tearubiginy są flawonoidami, które przyczyniają się do koloru, smaku i ciała herbaty.Teaflawiny są pomarańczowe lub czerwone, a tearubiginy są czerwono-brązowe. Teaflawiny są pierwszymi flawonoidami, które pojawiają się podczas utleniania, podczas gdy tearubiginy pojawiają się później. Teaflaviny przyczyniają się do ściągacza, jasności i energii herbaty, podczas gdy tearubiginy przyczyniają się do jej siły i usta.
Teaflawiny są klasą związków polifenolowych, które przyczyniają się do koloru, smaku i właściwości promujących zdrowie czarnej herbaty. Powstają one przez oksydacyjną dimeryzację katechin podczas procesu fermentacji liści herbaty. Teaflawiny są znane z działań przeciwutleniających i przeciwzapalnych, które zostały powiązane z różnymi korzyściami zdrowotnymi, w tym ochroną sercowo-naczyniową, właściwościami przeciwnowotworowymi i potencjalnymi działaniami przeciwstarzeniowymi.
Z drugiej strony,Tearubiginysą dużymi związkami polifenolowymi, które pochodzą również z utleniania polifenoli herbaty podczas fermentacji liści herbaty. Są odpowiedzialne za bogaty czerwony kolor i charakterystyczny smak czarnej herbaty. Tearubiginy były związane z właściwościami przeciwutleniaczowymi, przeciwzapalnymi i chroniącymi skórę, co czyni je przedmiotem zainteresowania w dziedzinie przeciwstarzeniowej i pielęgnacji skóry.
Chemicznie teaflawiny różnią się od tearubigin pod względem ich struktury i składu molekularnego. Teaflawiny są związkami dimerycznymi, co oznacza, że tworzy je połączenie dwóch mniejszych jednostek, podczas gdy tearubiginy są większymi związkami polimerowymi wynikającymi z polimeryzacji różnych flawonoidów podczas fermentacji herbaty. Ta strukturalna odmienność przyczynia się do ich różnych działań biologicznych i potencjalnych skutków zdrowotnych.
| Theaflavins | Tearubiginy | |
| Kolor | Pomarańczowy lub czerwony | Czerwony brąz |
| Wkład w herbatę | Ściągacz, jasność i energiczność | Siła i usta |
| Struktura chemiczna | Dobrze zdefiniowany | Heterogeniczny i nieznany |
| Procent suchej masy w czarnej herbaty | 1–6% | 10–20% |
Teaflawiny są główną grupą związków stosowanych do oceny jakości czarnej herbaty. Stosunek teaflawin do tearubigin (TF: TR) powinien wynosić 1:10 do 1:12 w przypadku czarnej herbaty wysokiej jakości. Czas fermentacji jest głównym czynnikiem utrzymującym stosunek TF: TR.
Teaflawiny i tearubiginy są charakterystycznymi produktami utworzonymi z katechin podczas enzymatycznego utleniania herbaty podczas produkcji. Teaflaviny nadają herbatę pomarańczowo lub pomarańczowo-czerwony i przyczyniają się do odczucia odczucia ust i zakresu tworzenia kremu. Są to dimeryczne związki, które posiadają szkielet benzotropolonu, który powstaje w wyniku ko-utleniania wybranych par katechin. Utlenianie pierścienia B albo (-)-epigalokatechiny lub (-)-galanu epigalokatechiny następuje utrata CO2 i jednoczesną fuzję z pierścieniem B (-)-epikatechiny lub (-)-cząsteczki galanowej epikatechiny (ryc. 12.2). Cztery główne teaflawiny zostały zidentyfikowane w czarnej herbaty: teaflavin, teaflavin-3-monogallat, teaflavin-3′-monogallanu i digalate teaflawiny-3,3'-digalate. Ponadto mogą być obecne ich stereoizomery i pochodne. Ostatnio zgłoszono obecność trigalanu teaflawiny i tetragalanu w czarnej herbaty (Chen i in., 2012). Teaflaviny można dalej utleniać. Są to prawdopodobnie również prekursory tworzenia polimerowych tearubigin. Jednak mechanizm reakcji nie jest znany dotychczas. Tearubiginy to czerwono-brązowe lub ciemnobrązowe pigmenty w czarnej herbaty, ich zawartość stanowi do 60% suchej masy wlewu herbaty.
Pod względem korzyści zdrowotnych teflaviny zostały szeroko zbadane pod kątem ich potencjalnej roli w promowaniu zdrowia sercowo -naczyniowego. Badania sugerują, że teaflawiny mogą pomóc obniżyć poziom cholesterolu, poprawić funkcję naczyń krwionośnych i wywierać działanie przeciwzapalne, z których wszystkie są korzystne dla zdrowia sercowo-naczyniowego. Ponadto teaflawiny wykazały potencjał hamowania wzrostu komórek rakowych i mogą mieć właściwości przeciwcukrzycowe.
Z drugiej strony tearubiginy były związane z działaniami przeciwutleniaczowymi i przeciwzapalnymi, które są kluczowe dla zwalczania stresu oksydacyjnego i stanu zapalnego w organizmie. Właściwości te mogą przyczyniać się do potencjalnych działań przeciwstarzeniowych i ochronnych skóry tearubigin, co czyni je przedmiotem zainteresowania pielęgnacją skóry i badań związanych z wiekiem.
Podsumowując, teaflawiny i tearubiginy są odrębnymi związkami polifenolowymi występującymi w czarnej herbaty, każda z unikalnymi składami chemicznymi i potencjalnymi korzyściami zdrowotnymi. Podczas gdy teaflawiny były powiązane ze zdrowiem sercowo-naczyniowym, właściwościami przeciwnowotworowymi i potencjalnymi działaniami przeciwcukrzycowymi, tearubiginy były związane z właściwościami przeciwutleniaczowymi, przeciwzapalnymi i chroniącymi skórę, co czyni je przedmiotem zainteresowania badaniami przeciwstarzeniowymi i sztabowymi.
Odniesienia:
Hamilton-Miller JM. Właściwości przeciwdrobnoustrojowe herbaty (Camellia sinensis L.). Chemother środków przeciwmikrobowych. 1995; 39 (11): 2375-2377.
Khan N, Mukhtar H. Tea polifenole do promocji zdrowia. Życie sci. 2007; 81 (7): 519-533.
Mandel S, Youdim MB. Katechina polifenole: neurodegeneracja i neuroprotekcja w chorobach neurodegeneracyjnych. BIOL RADIC MED. 2004; 37 (3): 304-17.
Jochmann N, Baumann G, Stangl V. Zielona herbata i choroby sercowo -naczyniowe: od celów molekularnych po zdrowie ludzkie. CURR Opin Clin Nutr Care. 2008; 11 (6): 758-765.
Czas po: 11-2024
