Który żeń-szeń ma najwięcej ginsenozydów?

Rodzaje żeń-szenia

Istnieje kilka gatunków żeń-szenia, każdy z nich ma swoje unikalne właściwości i skład chemiczny. Do najczęściej stosowanych rodzajów żeń-szenia zalicza się żeń-szeń azjatycki (Panax ginseng), żeń-szeń amerykański (Panax quinquefolius) i żeń-szeń syberyjski (Eleutherococcus senticosus). Każdy rodzaj żeń-szenia zawiera różną ilość ginsenozydów, które są związkami aktywnymi odpowiedzialnymi za wiele korzyści zdrowotnych związanych z żeń-szeniem.

Ginsenozydy

Ginsenozydy to grupa saponin steroidowych występujących w korzeniach, łodygach i liściach żeń-szenia. Uważa się, że związki te mają właściwości adaptogenne, przeciwzapalne i przeciwutleniające, co czyni je przedmiotem badań naukowych pod kątem ich potencjalnych korzyści zdrowotnych. Stężenie i skład ginsenozydów może się różnić w zależności od gatunku żeń-szenia, wieku rośliny i metody uprawy.

Żeń-szeń azjatycki (Panax ginseng)

Żeń-szeń azjatycki, znany również jako żeń-szeń koreański, jest jednym z najczęściej badanych i stosowanych rodzajów żeń-szenia. Pochodzi z górskich regionów Chin, Korei i Rosji. Żeń-szeń azjatycki zawiera duże stężenie ginsenozydów, szczególnie typu Rb1 i Rg1. Uważa się, że te ginsenozydy mają właściwości adaptogenne, pomagając organizmowi radzić sobie ze stresem fizycznym i psychicznym.

Żeń-szeń amerykański (Panax quinquefolius)

Żeń-szeń amerykański pochodzi z Ameryki Północnej i jest znany z nieco innego składu ginsenozydów w porównaniu z żeń-szeniem azjatyckim. Zawiera większą ilość ginsenozydów Rb1 i Rg1, podobnie jak żeń-szeń azjatycki, ale zawiera także unikalne ginsenozydy, takie jak Re i Rb2. Uważa się, że te ginsenozydy przyczyniają się do potencjalnych korzyści zdrowotnych żeń-szenia amerykańskiego, które obejmują wspieranie funkcji odpornościowych i zmniejszanie zmęczenia.

Żeń-szeń syberyjski (Eleutherococcus senticosus)

Żeń-szeń syberyjski, znany również jako eleuthero, to gatunek rośliny odmienny od żeń-szenia azjatyckiego i amerykańskiego, chociaż często nazywany jest żeń-szeniem ze względu na podobne właściwości. Żeń-szeń syberyjski zawiera inny zestaw substancji czynnych, zwanych eleuterozydami, które strukturalnie różnią się od ginsenozydów. Chociaż eleuterozydy mają pewne właściwości adaptogenne z ginsenozydami, nie są to te same związki i nie należy ich mylić.

Który żeń-szeń ma najwięcej ginsenozydów?

Jeśli chodzi o określenie, który żeń-szeń ma najwyższe stężenie ginsenozydów, często uważa się, że żeń-szeń azjatycki (Panax ginseng) jest najsilniejszy pod względem zawartości ginsenozydów. Badania wykazały, że żeń-szeń azjatycki zawiera większą ilość ginsenozydów Rb1 i Rg1 w porównaniu z żeń-szeniem amerykańskim, co czyni go popularnym wyborem dla osób poszukujących potencjalnych korzyści zdrowotnych płynących z ginsenozydów.

Należy jednak pamiętać, że całkowita zawartość ginsenozydu może się różnić w zależności od konkretnej odmiany żeń-szenia, wieku rośliny i metody uprawy. Ponadto metody przetwarzania i ekstrakcji stosowane do wytwarzania produktów z żeń-szenia mogą również wpływać na stężenie ginsenozydów w produkcie końcowym.

Warto również wspomnieć, że chociaż żeń-szeń azjatycki może mieć najwyższe stężenie niektórych ginsenozydów, żeń-szeń amerykański i żeń-szeń syberyjski również zawierają unikalne ginsenozydy, które mogą oferować własne, wyraźne korzyści zdrowotne. Dlatego też wybór żeń-szenia powinien opierać się na indywidualnych potrzebach i preferencjach zdrowotnych, a nie wyłącznie na zawartości ginsenozydów.

Wniosek
Podsumowując, żeń-szeń jest popularnym lekiem ziołowym o długiej historii tradycyjnego stosowania ze względu na jego potencjalne korzyści zdrowotne. Uważa się, że aktywne związki żeń-szenia, znane jako ginsenozydy, przyczyniają się do jego właściwości adaptogennych, przeciwzapalnych i przeciwutleniających. Chociaż często uważa się, że żeń-szeń azjatycki ma najwyższe stężenie ginsenozydów, ważne jest, aby wziąć pod uwagę unikalne właściwości każdego rodzaju żeń-szenia i wybrać ten, który najlepiej odpowiada indywidualnym potrzebom zdrowotnym.

Podobnie jak w przypadku każdego suplementu ziołowego, przed zastosowaniem żeń-szenia zaleca się skonsultowanie się z pracownikiem służby zdrowia, zwłaszcza jeśli cierpisz na jakiekolwiek schorzenia lub zażywasz leki. Ponadto zakup produktów z żeń-szeniem z renomowanych źródeł i upewnienie się, że zostały przetestowane pod kątem jakości i siły działania, może pomóc w zapewnieniu maksymalnych korzyści z ginsenozydów obecnych w produkcie.

Referencje:
Attele AS, Wu JA, Yuan CS. Farmakologia żeń-szenia: wiele składników i wiele działań. Biochem Pharmacol. 1999;58(11):1685-1693.
Kim HG, Cho JH, Yoo SR i in. Działanie przeciwzmęczeniowe żeń-szenia Panax CA Meyer: randomizowane, podwójnie ślepe badanie kontrolowane placebo. PLoS Jeden. 2013;8(4):e61271.
Kennedy DO, Scholey AB, Wesnes KA. Zależne od dawki zmiany w funkcjonowaniu funkcji poznawczych i nastroju po ostrym podaniu żeń-szenia zdrowym młodym ochotnikom. Psychofarmakologia (Berl). 2001;155(2):123-131.
Siegela R.K. Żeń-szeń i wysokie ciśnienie krwi. JAMA. 1979;241(23):2492-2493.